8 is just the beginning

...ή αλλιώς όταν δε μπορείς να σκεφτείς άλλο τίτλο, γιατί τα τραγούδια με νούμερα κάποια στιγμή τελειώνουν (οκ αν θυμάστε κάτι που να έχει μέσα το 8, eight, eighth, και γω δε ξέρω τι άλλο, ε γράψτε το στα σχόλια - απλά εγώ κόλλησα τώρα).
Είναι μεγάλο κρίμα λοιπόν μπαντάρες σαν τους Arrayan Path να έχουν καμιά 50αρια άτομα σε live τους ύστερα από την δισκάρα Ira Imperium. Δε χρειάζεται να πω πολλά για το live στις 4/12. Από τους καλύτερους τραγουδιστές της γενιάς του ο Λεπτός, και μία μπάντα που σκίζει από πίσω. Όλα τα λεφτά και το support, με εμένα να ακούω τους Wishdoom για πρώτη (;) φορά, και να μένω με ανοιχτό το στόμα. My Wish Your Doom λοιπόν. Το μόνο αρνητικό για τους Arrayan Path είναι το εξής: Καλά ρε...μπλουζάκια για δε φέρατε; Όπως και να χει τιμήσαμε τη βραδιά με τα cd των παιδιών (και των μεν και των δε).
Από την άλλη υπάρχουν και οι τίμιες μπάντες. Μπάντες που πραγματικά θα έκαναν τα πάντα για το χέρι που τους ταΐζει (τους οπαδούς ντε). Και OK ήμουν σίγουρος αλλά βλέποντας αυτό:

http://boltfest.boltthrower.com/boltfest/news.php

μένεις με ανοιχτό το στόμα. Μακάρι να υπήρχε η δυνατότητα να το ζήσουμε αυτό, αλλά ας παρακαλάμε τουλάχιστον να ξαναέρθουν. Μακράν η ποιο τίμια μπάντα λοιπόν.
Προς το παρόν Καλά Χριστούγεννα, και Καλή Πρωτοχρονιά. Καλά να περάσουμε ντε...

Νάου λίσενινγκ του:

Bolt Thrower - Discography (γιατί έτσι)